چوب کاري زنانه
چوب کاري زنانه
چوب کاري زنانه
نويسنده: مرجان حاجي رحيمي
چند خانم ايراني تصميم گرفته اند هم خودشان چوگان بازي کنند و هم اين ورزش ايراني را دوباره احيا کنند و به فرزندان ايران تحويل دهند
خانم ها و چوگان؟ واقعاً کسي حق ندارد آنها را دست کم بگيرد. هر چند اسب ترسناک است، هرچند استفاده از چوب روي اسب، آن هم براي زدن توپ مي تواند هر کسي را روي زمين بيندازد، ولي اين دليل نمي شود که خانم ها در اين ورزش جدي تر از آقايان نباشند. هاله هم مانند همه ورزشکاران اين رشته بارها به زمين افتاده ولي از آنجا که هيجان اين رشته را دوست داشته آن را ادامه داد. اميرابراهيمي حالا مي داند اگر قرار است زمين بخورد چطور زمين بخورد تا کمترين آسيب را ببيند. او مي گويد:« چوگان جزء ورزش هاي هيجان انگيزي است که اگر کسي بخواهد در آن موفق شود بايد هم خودش و هم اسب هايش آموزش هاي لازم را براي اين بازي ديده باشند.»
او يکي از کساني است که مي خواهد چوگان را به جايگاهش برساند. اميرابراهيمي الان هم عضو تيم ملي است و هم نايب رئيس فدراسيون چوگان. او و 11 خانم ديگر همه دارايي هايي ايران در بخش بانوان هستند.
البته چوگان از سال 1381 در ايران احيا شده و از سال 1384 هم دختران ايراني مجوز رسمي حضور در اين ورزش را داشته اند:« از آنجا که ورزش سنگيني است، بعد از اتمام هر چوکه بايد اسب ها عوض شوند تا خسته نشوند. اسب هاي چوگان هم آموزش هاي خاص خود را مي بينند چرا که اسب به طور معمول وقتي مقابل مانعي قرار مي گيرد، فرار مي کند اما اسب چوگان به سمت مانع رفته و خود را در شرايطي قرار مي دهد که سوار چوگان بزند.» اما اين دليل نشد که اگر اسب آموزش ديد ديگر سوار کار مشکل نداشته باشد.
بالاخره سوار هم به جز آموزش سوارکاري بايد آموزش هاي ديگر هم ديده باشد. فکرش را بکنيد، در حالي که دهنه اسب را محکم نگه داشته ايد و هدايتش مي کنيد و بايد پاهايتان محکم باشد که نيفتيد و حواستان هم باشد که توپ و يارتان کجاست. واي به وقتي که تيم مقابل حمله مي کند که دفاع کردن هم به اينها اضافه مي شود. هرچند شرايط بازي چوگان زنان و مردان تفاوتي با هم ندارد اما خودشان که با همديگر فرق مي کنند:« اين ورزش در گذشته بيشتر توسط سرداران جنگ و دلاوران بازي مي شده. بايد بگويم که خانم ها کمي محتاط تر بازي مي کنند، چون اغلب خانم ها در کل دنيا به خاطر توانايي فيزيکي و روحياتي که دارند اهل ريسک هاي خطرناک نيستند و سعي مي کنند امنيت خود و طرف مقابلشان را رعايت کنند؛ در صورتي که آقايان اين طور نيستند و برايشان فقط گل زدن مهم است، خارج از اينکه چه اتفاقاتي ممکن است بيفتد. به همين دليل داوران در بازي چوگان نقشي اساسي دارند».
وقتي فقط 35 ملي پوش داريم که يکي شان عضو فدراسيون است، پس نبايد اوضاع چندان خوبي باشد و معلوم است که مربي هم نداريم:« نه فقط زنان ما نتوانسته اند مربي شوند بلکه براي تيم ملي مردان هم از کشور استراليا مربي دعوت مي شود که خانم ها نيز از آن کلاس استفاده مي کنند چرا که هنوز چوگان ايران به سطحي نرسيده که بتوانيم مربي هاي درجه يک داشته باشيم و با کشورهاي قدرتمندي چون آرژانتين، استراليا، انگلستان، آفريقاي جنوبي و ... رقابت کنيم. به همين دليل فعلاً بهتر است مربي خارجي دعوت کنيم».
اما تصميم اصلي شان مهم تر است. آنها مي خواهند اين قدر خوب باشند که اين ورزش 2500 ساله را دوباره زنده کنند. وقتي مسئولان کشور همه موافق اين ورزش هستند، وقتي که رئيس سازمان تربيت بدني قول هاي مالي خوبي به آنها داده، دختران چوگان هم اميدوارند که اوضاع بهتري نسبت به آنچه امروز دارند داشته باشند؛ اوضاعي که چوگان را زنده کند؛ « چوگان را دوباره ايراني مي کنيم؛ چوگاني که از 2500 سال پيش، از آن ما بوده».
عرب هاي خليج فارس اين ورزش را مي خواهند
ورزش متوسط ها
کجا چوگان بازي کنيم با چه هزينه اي؟
براي کساني هم که در تهران بخواهند چوگان ياد بگيرند، دو باشگاه نوروزآباد و شهدا وجود دارد. کلاً دو ورزشگاه ديگر هم در کرج هست و همين. حالا چطور انتظار داريد که از اين ورزش در ايران استقبال هم بشود؟ ضمن اينکه تماشا کردن اين ورزش خيلي مؤثر تر از خواندن درباره آن است ولي صدا و سيما براي نشان دادن مسابقات اين ورزش کلاً همکاري نمي کند و منتظر باز شدن شبکه ورزش است. زمين چوگان هشت برابر زمين فوتبال است و وقتي از تلويزيون مي روند، فقط دو دوربين با خودشان مي آورند که اين دو دوربين هرگز نمي توانند هيجان اين بازي را نشان دهند. اگر اين ورزش معرفي شود، به طور حتم مي توان براي مسابقات آن اسپانسر گرفت و تبليغ کرد اما خب، پخش نمي شود و تبليغ هم ندارد، به همين راحتي. با اين حال استقبال زنان از چوگان با آنکه در داشتن اسب محدوديت دارند، بد نيست. در تهران 14 نفر آماده انتخاب براي تيم ملي هستند و سه تيم بانوان وجود دارد. در قزوين و اصفهان با آنکه زمين خاکي است، تعدادي مشغول تمرين و آموزش هستند و به طول کلي 35 نفر در کل کشور بازي مي کنند ولي متأسفانه در طول سال فقط دو مسابقه براي بانوان برگزار مي شود، در صورتي که مردان هر هفته مسابقه دارند. خلاصه، براي ديده شدن، کمک سازمان تربيت بدني و صدا و سيما لازم است. ان شاءالله کمک مي کنند.
چوکه اول يک بر صفر
چوگان را چطور بازي مي کنند؟
منبع: نشريه همشهري جوان، شماره 271
/ن
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}